Al jaren wordt er gesproken om de liberalisastie grens aan te passen. Deze maand is dan ook het wetsvoorstel voor de nieuwe liberalisatiegrens ingediend en de Wet Goed Verhuurschap goedgekeurd.
Wat is de liberalisatiegrens?
Wanneer je residentiëel gaat verhuren mag je niet altijd zomaar zelf bepalen welke huurprijs je vraagt. Allereerst wordt er gekeken naar de woning – o.a. hoeveel m2, energielabel, apparatuur, buitengedeelte – en aan de hand daarvan krijg je (WWS) punten. Wanneer je boven een bepaalt aantal punten zit, kom je in de zogenoemde vrije sector en mag je dus vragen wat je wilt aan huur. Zit je hieronder, dan krijg je een maximale kale huurprijs aangewezen.
Deze liberalisatiegrens ligt in 2023 op €808,06 en willen ze me het wetsvoorstel gaan verhogen naar €1.100. Huurders die huren in deze sector kunnen huurtoeslag aanvragen. Het verhogen zorgt er dus voor dat er meer mensen dit kunnen aanvragen (mits je aan de voorwaarden voldoet – o.a. maximale inkomen).
Voor de verhuurders betekent dit dat velen van €1.100+ aan huurinkomsten, ineens veel minder mogen vragen. Hierdoor kunnen zij geen rendement meer maken, waardoor ze gedwongen zullen zijn de woning te verkopen. Dit heeft weer effect op de krappe huizenmarkt. Er zullen namelijk veel woningen tussen de €800 – €1.100 huur gaan verdwijnen. De woningnood zal dus verder toenemen, vooral in de huursector.
Welke veranderingen neemt de Wet Goed Verhuurschap en de nieuwe liberalisatiegrens met zich mee?
We zullen hieronder een aantal belangrijke veranderingen delen:
Zijn deze veranderingen slecht?
Het idee om goed verhuurschap en creëren is een mooi standpunt. We weten namelijk zelf ook uit ervaring dat er verhuurders (lees huisjesmelkers) zijn die onder bizarre omstandigheden huizen verhuren. Dat is natuurlijk onacceptabel. Echter worden nu alle verhuurders/investeerders over één kant geschoren. Je kunt niet zomaar tijdens het spelen van een spel de spelregels veranderen. Dat gebeurt er nu wel waardoor er gedwongen verkoop zal ontstaan. Dit is tegen de Europese wetgeving in. Een investeerder die geen rendement meer kan maken op een investering wordt namelijk gedwongen deze te verkopen. De woning verbeteren is ook niet mogelijk omdat dit ook weer een investering met zich meebrengt. Dus ook wanneer iemand wel een klein rendement maakt, kan het alsnog niet rendabel zijn om verbeteringen aan te brengen om boven de nieuwe liberalisatiegrens te blijven en de huidige huurprijs te vragen. Welke overigens marktconform is, anders zouden mensen het niet huren.
Naar onze mening zouden de huisjesmelkers aangepakt moeten worden en hierop beter gecontroleerd kunnen worden. Dit is slechts een zeer kleine groep. Het is mooi dat straks meer mensen huurtoeslag kunnen aanvragen. Wellicht is het een mooi idee om dit niet aan een maximale huurprijs te hangen, maar aan een maximaal inkomen. Iedereen zou immers zelf moeten kunnen bepalen hoeveel diegene aan huur besteedt per maand. Woningen in het centrum zijn immers duurder, maar indien iemand dit graag wilt, dan is dat zijn/haar keuze. Andere landen laten maar al te goed zien dat de markt het zelf goed kan regelen. Kijk ook eens naar de horeca. Overal betaal je een andere prijs voor een bak koffie. Iedereen bepaald zelf of dat die een duurdere bak koffie bij de Starbucks gaat halen of dat het een goedkoper alternatief bij de sportkantine wordt. Als het té duur wordt, zullen de mensen vanzelf niet meer kopen en zal de dure aanbieder vanzelf verdwijnen.
Laat de overheid zich meer richten op het oplossen van de woningnood door woningen bij te bouwen i.p.v. de investeerders en ontwikkelaars weg te jagen. Zij proberen immers te helpen. Is het dan echt zo erg dat mensen geld willen verdienen door risico’s te nemen? Jij werkt toch ook niet gratis? En wanneer je in loondienst bent, neem je vrijwel geen risico.
*Meer over de nieuwe liberalisatiegrens op donderdag 23 Maart tijdens de live training in Het IBA Membership